Gelukkig werd deze sleur van onproductiviteit doorbroken toen ik ging lunchen met alle andere postgraduates. Mijn begeleider rende daarbij wild rond en stelde mij voor aan allemaal mensen. Ik heb de goede gewoonte opgepakt om mensen die ik voor het eerst ontmoet kort in mijn notitieboekje te schetsen en daarbij een aantal tips voor later gebruik neer te zetten (bijvoorbeeld dat mevrouw C niet gemaild moet worden, omdat haar mails altijd in een zwart gat verdwijnen, of dat docente W uit Oostenrijk komt en van bergbeklimmen houdt). Het was een echte netwerkaangelegenheid, maar gelukkig hadden ze lekkere vegetarische broodjes.
De rest van de middag heb ik doorgebracht met dromen over de aanstaande conferentie begin november (ja, ik ga naar Canada!). Ik zag in de boekenwinkel op de campus al een reisgidsje Montreal staan, dus dat ga ik zeker kopen. Uit procrastinatie ben ik om half zes snel wat sushi gaan eten bij Wasabi (minder goed dan Itsu, en ook gek genoeg beduidend minder wasabi).
Om zes uur bevond ik mij in de ondergrondse bar van de universiteit waar een kort filosofenfeestje was. Ik had eerst niet zo'n zin om allemaal nieuwe mensen actief te gaan leren kennen, maar dat viel uiteindelijk reuze mee. Eén van de personen uit mijn schetsjes, een Griekse filosoof op het gebied van quantummechanica, bleek namelijk erg gezellig te zijn om mee te praten. Ik heb het de hele avond met hem gehad over lesgeven, Logicomix ("Why you say logic can be no fun?" aldus deze man tegen een onwetende student) en Belgisch bier.
Vandaag was dus nog een laatste restje zomervakantie. Maandag ga ik echt aan het werk.
